Gepost op 27 July 2013 | Catégorie: Uncategorized .

De lichtste e-bike van de wereld weegt 7,66 kg, het is een Zwitserse MTB uit carbon met een stijve vork en de naam Volta Montanara.

We danken deze realisatie aan Jean-Pierre Schiltknecht (74 jaar, Zurich), een ingenieur elektronica op rust die een biker is in hart en nieren sinds de beginjaren van MTB en een vaste klant is van het Guiness book of records, die als basis een carbon Scott Scale heeft gebruikt om er zijn eigen centrale motor op te bouwen en zijn eigen batterij (240 Wh) en zijn eigen elektronica, net zoals de lichtste componenten (Clavicula-crankstel, Shimano XTR-transmissie, Formula R1 Racing-schijfremmen, carbon vork, Tune-wielen en -zadel,
Schmolke-stuur, Maxxlite 285-banden). In de jaren 80 en 90 van vorige eeuw ontwikkelde hij telegeleide vliegtuigjes met zijn eigen elektrische motors. Hij beschikt over meerdere Europese en Amerikaanse titels van de langste vluchten. Hij maakte zijn eerste verschijning in het Guinness Book met een model van 2m spanwijdte en 800g dat gebruikmaakte van zonne-energie en een vlucht maakte van 10u43’51”. In 1995 maakte hij de lichtste MTB (5,855 kg) in titanium, dit werd zijn tweede verschijning in het Guinness Book. In 98 volgde dan een derde verschijning met de lichtste elektrische fiets (9,74 kg) op basis van een titanium frame. In die tijd volgde zijn motor het principe van een Solex, met een wieltje op de achterband, maar dat was niet echt praktisch in het mountainbiken. Vervolgens, kon de komst van de elektrische motors in het achterwiel hem niet echt bekoren, het trage rotatieritme van de naven ontbrak volgens hem aan efficiëntie en hun gewicht was te groot. Zo’n motor moet een rotatiesnelheid hebben van 3:1, wat veel energie vreet bergop. Daarom opteerde hij voor de centrale motor en de bestuurder kan er zijn eigen kracht aan toevoegen. Zijn motor is geoptimaliseerd voor een trapritme van 70 omwentelingen/minuut. Zijn grootste uitdaging was deze keer de aanpassing van het motorkoppel aan het zeer lichte frame van de Scale. De kracht van de motor varieert tussen 250 en 400 watt, dat meteen geleverd wordt aan een specifiek kettingblad dat zo ver mogelijk naar rechts wordt geplaatst.
Links ervan vind je twee kettingbladen die worden bediend door een voorderailleur en die gecombineerd worden met 10 tandwielen achteraan. Er is geen rotatiesensor en geen krachtsensor om de motor in gang te krijgen,
maar wel een draaiend handvat die ook het vermogen verhoogt. Dit handvat is handig verstopt in een bel, waarin rode en gele leds het elektrische verbruik aanduiden en het resterende vermogen.
In plaats van in Azië een batterij te kopen, verkoos hij om zelf de Lithium Ion-elementen in elkaar te lassen. Als hij zijn model van 800 Wh gebruikt, verhoogt het gewicht van de fiets tot 9,9 kg.
Ondanks zijn leeftijd, heeft zijn marathongestel er toe bijgedragen dat hij een trip van één dag kon maken van 180 km en 4000 positieve hoogtemeters in les Diablerets (Wallis). De batterij van 240Wh volstond om 50 km af te leggen en 1200 meter hoogteverschil. Door het lage gewicht van de fiets, kon hij de fiets makkelijk dragen over bijvoorbeeld hekken voor koeien.
Spijtig genoeg is deze fiets een uniek prototype en vind je deze niet in de winkel. Snif!

Bron: Neue Zurcher Zeitung (New Zurich Newspaper)
Fotokrediet: Martin Platter